Çekmeköy 'Korku Odası' adlı evden kaçış oyununa 2-5 kişilik oyun grubu için giriş

Korku dolu bir maceraya hazır mısınız?

Ekibinle birlikte gerilim dolu anlar seni bekliyor!

Evden çıkmanın tek yolu; ona yakalanmadan işkence odalarındaki şifreleri çözüp kilitli sandıktaki silahı bulmak!

Hikaye

1976 yılında küçük bir sahil kasabasında dünyaya gelmişim. Annemi kaybedene kadar Aslında çok sıradan ve Mutlu bir aileymişiz. Annem 1980 yılında kansere yenilerek hayatına veda etmişti. Babam hem çalışıyor hemde benim bakımımla ilgileniyordu. O yaşta bir çocuğun annesi olmadan büyümesi pekte kolay değildi. Bu yüzden Babam tekrar evlenmeye karar verdi. 2 yıl aradan sonra tekrar sıcak bir yuvaya kavuşmuştuk. Üvey annem çok sevecen ve güzel bir kadındı fakat onda henüz anlam veremediğim bir tuhaflık vardı. 1989 yılının sonbaharında korkunç bir trafik kazası sonucu babamı da kaybettim. Tüm felaketlerin başlangıcı o zaman oldu.

Üvey annem beni evin bodrumuna kapattı. Kişisel ihtiyaclarımı dahi orda görmek zorundaydım günün belli saatlerinde erkek arkadaşlarıyla birlikte vücuduma çeşitli işkenceler yapıyorlardı. Gün geçtikçe işkencenin dozu artıyordu. her geçen gün insanlardan daha çok nefret etmeye başlamıştım. Artık işkenceler canımı yakmıyor aksine beni hırslandırıyordu.

Ancak 3 yıl boyunca içimdeki nefret ve hırsla tüm işkencelere dayandım. Ve planlar yapmaya başladım kafamda yüzlerce işkence hayal ediyordum insanların korku ve dehşet dolu yüzlerini görmek istiyordum. İlk kurbanım tabiki üvey annem olacaktı. En savunmasız anında onu kıskıvrak yakaladım. Artık sıra bendeydi. Bütün bu yaşattıklarının cezasını ilk önce o, sonra da tüm insanlar ödeyeceklerdi…

İlk olarak evin bütün camlarını Kocaman asma kilitlerle kitledim, daha sonra çeşitli işkence aletlerindeki yaptım. Evet artık büyük gün gelmişti. Üvey annem bütün işkencelere hazırdı. Kollarından ve bacaklarından bağlayarak onu duvara asmakla başladım işime, kızgın demirleri sırtına batırıyordum. Yetmiyordu etler koparıp o etleri ona çiğ çiğ yediriyordum. Daha birçok şekilde işkenceler yapıyordum fakat fazla dayanamadı 6 ay sonra öldü. Vücudunu parçalara ayırdıktan kurulara koyup bahçeye gömdüm. İşkencelerim için sürekli bir kurban arıyordum ama hiç biri uzun dayanamıyordu. Polis heryerden bu cinayetlerin sırrını arıyordu. 1993 yılında polisler beni komşumun aptal köpeği sayesinde yakaladı. Akıl hastası olduğuma karar verdiler ve beni akıl hastanesine yatırdılar…

Hastane çok kötü bir yerdi.. Tek başıma kaldığım hücrede işkence planlarıma devam ediyordum. Tüm ilaç ve elektrikli şok tedavileri hiçbir işe yaramıyor beni iyileştirmiyordu. Kaçmaya karar verdim 12 yıl boyunca kapalı olduğum hücreden bir gecede kaçacaktım.. Odamı temizlemek için gelen personeli öldürdüm ve onun kıyafetleriyle hastaneden kaçtım. İçimde bitmek tükenmek bilmeyen o hırs beni tekrar işkenceye sürüklüyordu. Bir ev tuttum..

Kurallar

• Kalp, Epilepsi gibi rahatsızlıkları bulunan kişiler için bu oyun sakıncalıdır.
• Oyun en az 2 en fazla 5 kişi ile oynanır.
• Oyun Süresi 1 saattir.
• Geç kalan ekiplere ek süre verilmez.
• Oyun esnasında video veya fotoğraf çekmek yasaktır.
• Oyun alanına yiyecek ve içecekle girmek yasaktır.
• Rezervasyon yapan grup oyun saatinden 5 dk. Önce oyun alanında hazır olmalıdır.
• Erken gelen ekipler oyun alanına alınmaz.
• Oyun içinde bulunan şifreleri çözmek fiziksel güç gerektirmez. Alandaki nesnelere kaba kuvvet uygulayarak zarar vermekten sakınılmalıdır.