Duru Tiyatro'dan "Sondan Sonra" ve "Nihayet Bitti" oyunlarına biletler

Tiyatronun büyüsüne kapılacağınız saatler!

Derin etkileri olan toplumsal olayların süreçlerine tanıklık edeceğiniz "Sondan Sonra"

Emre Kınay'dan solo performansı "Nihayet Bitti" oyunları eşliğinde tiyatronun büyüsüne kapılacağınız saatlere davetlisiniz!

Sondan Sonra

Yazan: Dennis KELLY

Çeviren: Füsun GÜNERSEL

Yöneten: Emre KINAY

Yönetmen Yardımcısı: Derya OYANAY SUNGUR

Müzik: Mert CANKA-Engin HIZARCI

Dekor: Kemal GÖYLÜLER

Işık Tasarımı: Emrah KESKİN

Fotoğraf: Cenk OĞLAKÇI

Oyuncular: EMRE KINAY & AHU TÜRKPENÇE

Sığınakta iki genç: Mark ile Louise. Mark kendine gelmeye çalışan Louise’e bilgi verir: Korkunç patlamada, binalar çökmüş, herkes ölmüş, her yanı toz bulutu kaplamıştır. Mark bayılan Louise’i bin bir güçlükle sığınağa taşımıştır. Sığınakta yiyecek, ranza, radyo gibi şeyler vardır; besbelli böyle bir tehlike için hazırlanmıştır. Mark’ın konuşmalarından Louise’e aşık olduğu ve onu delice kıskandığı anlaşılır. Ayrıca genç adam Louise’i irkilten şeyler söyler: “Bu saldırıyı yapanlar mutlaka sakallıdır. Bizimki gibi güçlü toplumlar dünyadaki zayıf toplumları onların iyiliği için kontrol etmeli. Biz gücümüzü yeterince iyi kullanmadık. Teröristlere daha katı davranmak şart.”

Mark’tan korkan ama onunla birlikte bu sığınakta hayatta kalma mücadelesi veren Louise zor günler yaşar. Acaba dışarısı ne durumdadır? Oradan kurtulabilecek midir?

Dennis Kelly’nin bu çarpıcı oyununda iki temel konu işleniyor:

• Dünyada özellikle ABD’de 11 Eylül ile gelişen paronoya ve faşizan eğilimler;
• Makro ve Mikro düzeylerde iktidar ilişkisi: Makro düzeyde güçlü bir ülkenin zayıf ülkeleri yönlendirmesi; mikro düzeyde ise bir erkeğin gücünü kullanıp bir kadını elde etme mücadelesi... Amaç uğruna her yola başvurmaktan çekinmeyen bir zihniyet.

Kelly 1970’te Londra’da çok çocuklu bir İrlandalı ailede dünyaya geldi. 16 yaşında okulu bıraktı. Süpermarkette çalışırken o semtteki gençlik kulübü ortamında tiyatroyla ilgilenmeye başladı. Goldsmiths College’da tiyatro eğitimi gördü. İlk oyunu Debris’i yazdığında 30 yaşındaydı. Sondan Sonra ilk kez 2005’te Londra’da Bush Theatre’da, sonra çeşitli ülkelerde oynandı.

"İyilik adına gücünü kullanmak toplumsal ya da bireysel süreçte faşizmi yaratır.

Nihayet Bitti

1 . 2.. 3... 4.... 5..... 6...... 1000'e kadar sayacağım ve kendimi öldüreceğim!!! Hiç bir sebebi olmadan!!!... Şii....Şiiiiii...... Sessizlik... Sadece sessizlik... Tek istediğim bu... Ben! Çok önemli biriyim! Sadece ölüm beni devirebilir!

Bir adam sahnenin ortasına gelir ve bunları söyler sonra hep birlikte saymaya başlarız. Bir yalancıyı, bir babayı, bir fırıldak gazeteciyi, bir çocuğu, bir sosyopatı, bir uyumsuzu, aykırıyı, ötekini... ''O''nun ağzından hikayelerini.

Belki de kendi hikayenizi!

İntihar teorilerinin hepsi yanlış... Aslında hepsi sessizliğe giriş... Sessizlik... Sadece Sessizlik...

Elini ısıtan her dokunuş suç...; Çünkü seni terk ediyor Seni çeken her bakış...; Aslında başkasını arıyor Ve seni davet eden gülüş Bir hapishane hücresi Ve sen orada UNUTULDUN...