Yarı otobiyografik, gerçek ile kurgunun iç içe geçtiği Yüz Yılın Evi oyununa biletler

Yüz Yılın Evi!

Berlin-İstanbul-Zürih prömiyerlerinden sonra Edinburgh Fringe Festivali’ndeki performansıyla The Times ve Guardian gibi önemli gazetelerin seçkilerinde yer alan ve sezonu Romanya turnesiyle Piatra Neamt Festivali’nde açan Yüz Yılın Evi yeni sezonda da İstanbul seyircisiyle buluşmaya devam ediyor.

Yarı otobiyografik, gerçek ile kurgunun iç içe geçtiği oyun, yazar/yönetmen/oyuncu Yeşim Özsoy’un kendi kişisel tarihinden yola çıkarak oluşturduğu hikayelerle sahnede video ve müzik ile birleşerek vücut buluyor.

Özsoy’un 1919 doğumlu anneannesinin, şu anda var olmayan, 1959 senesinde yıkılmış olan eski bir konak, geçmiş ve çocukluğuyla ilgili anlattığı hikayeler belgesel bir dille sahnede aktarılırken 100 senelik tarihimiz de çok özel ve öznel bir bakış açısıyla sahneye taşınıyor. Türkiye prömiyerini 22. İstanbul Tiyatro Festivali’nde yapan oyun, Berlin ve Zürih gösterimlerinden sonra İstanbul sahnelerinde yerini aldı. Oyunun hikaye anlatımına müzik ve oyun boyunca devam eden video tasarımı eşlik ediyor. Oyunun müzikleri, müzik tasarımcısı, yapımcı, besteci ve müzisyen Kıvanç Sarıkuş’a, videoları, Ben ve Nuri Bala belgesel filmiyle Altın Portakal Film Festivalinde En İyi İlk Film Ödülü almış film yönetmeni ve fotoğraf sanatçısı Melisa Önel’e, ışık tasarımı Lambda Üniversitesi’nde tiyatro tekniği okumuş, ödüllü tasarımcı Ayşe Sedef Ayter’e, koreografi ise Mimar Sinan Çağdaş Dans Anasanat Dalı Başkanı, uluslar arası projelere imzasını atmış, koreograf, eğitimci ve dansçı Tuğçe Tuna’ya ait. Metin ve dramaturjiye ise Yapı Kredi Yayınları’ndan öykü kitabı çıkan ödüllü yazar ve dramaturg Ferdi Çetin eşlik etmekte.

Sahne

Yapım: GalataPerform

Metin ve Konsept: Yeşim Özsoy, Ferdi Çetin

Yöneten ve Oynayan: Yeşim Özsoy

Dramaturji: Ferdi Çetin

Video ve Film Tasarımı: Melisa Önel

Müzik ve Ses Tasarımı: Kıvanç Sarıkuş

Işık Tasarımı ve Teknik Koordinatör: Ayşe Ayter

Koreografi: Tuğçe Tuna

Proje Asistanı: Nilay Yerebasmaz

Ses ve Işık Kontrol: Hasan Hakan Yılmaz

Belgesel Video Katılımcıları: Yeşim Özsoy, Turan Necdet Özcan

Konak Video Performansçıları: Elif Ongan Tekçe, Sanem Öge, Emir Politi, Yaman Ceri

Görüntü Yönetmeni: Arda Yıldıran

Kamera Asistanları: Hasan Öztaş, Uğurcan Tüzel

Dublaj Sanatçıları: Katayoun Momtaheni, Karin Ataoğlu, Nükhet Akkaya, Elif Ongan

Tekçe, Enginay Gültekin, Ayşe Lebriz Berkem, Yeşim Özsoy

Basında Yüz Yılın Evi

“Yeşim Özsoy’un anneannesinden dinlediklerini ele aldığı ve kurguladığı oyunda sanatçı gerçeği ve geçmişi iç içe işliyor. Sadece metin yazarı değil olayların anlatıcısı olarak da karşımıza çıkıyor. Anlatımdaki yalınlık ve sıcaklık Özsoy’un oyunculuğunda da görülüyor.” (Dikmen Gürün, Cumhuriyet Gazetesi) “Oyundan sonra da etkisinden kurtulamayacağınız ve oyunla müthiş bir bütünlük içinde olan müzik tasarımı ve performansı Kıvanç Sarıkuş’a ait, anlatının şiirselliğine en uygun formda düzenlenmiş ve anlatının seyircide tamamlanmasını sağlayan belgesel film ve videolar ise Melisa Önel’in elinden çıkmış. Yüzyılın Evi öncelikle iyi bir dramaturgi çalışmasının ürünü. Hem konağın, hem konakta yaşayanların, hem de bu yaşantılara tanık olan eşyaların öyküsünü birlikte anlatıyor.” (Tiyatro Dergisi, Gonca Katman) “Gelin, bu sezon giriş-gelişme-sonuç örgüsündeki ve zaman-mekan işbirliğindeki oyunlara kısa bir ara verin, nesnelerle yüzyıllık bir yolculuğa çıkın. Kendi büyüklerinizin anlattığı hikayeleri anımsatan, toplumun dönüşümünü arkasına alıp bir konağın gerçek üyeleriyle bizi buluşturan Yüz Yılın Evi’ne misafir olun. Kendisinin ev sahipliğinden çok memnun kalacaksınız. İyi seyirler.” (Eda Geven, daimatiyatro.com) “Özellikle ‘yıkım’ ya da ‘yıkmak eylemi’ modernleşen Türkiye tarihinde kaçınılmaz olarak karşımıza çıkan bir olgudur ve dolayısıyla bellekle yakından ilgilidir. Oyunun sonunda konağın yıkılışını temsilen karşımıza çıkan buldozer özetle Türkiye’nin yakın tarihine dair önemli bir hatırlatmayı da gözler önüne seriyor.” (Ozan Ömer Akgül, unlimitedrag) “İyi niyetle, özveriyle, emekle çalışılmış bir prodüksiyon.” (Seçkin Selvi, Milliyet Sanat) “Yeşim Özsoy bir hikaye anlatıcısı olarak konağın yerine geçiyor ve konağın belleği, yolu konaktan geçmiş çeşitli eşyaların dilinden, yeniden uyandırılıyor. Eşyanın cansız varlığı ve oyuncunun sahnedeki mevcudiyeti arasında gerçekleşen bu yer değiştirme, esasında tiyatronun malzemesi için yapılan bir yer değiştirme ve bu anlamda Yüz Yılın Evi seyri hoş bir deneyim sunuyor izleyicisine.” (Melike Saba Akım, artunlimited)